“Mijn stem is stil gevallen, ik durf me niet meer te uiten. Als jong kind op school kreeg ik te horen dat ik niet goed zong. Dat ik beter even stil kon zijn als de andere kinderen in de klas samen zongen.” Onbewust kreeg deze mevrouw destijds het signaal; “Je mag niet meedoen, want je bent niet goed genoeg.” Deze overtuiging is een eigen leven gaan leiden met alle gevolgen van dien. In de loop van haar leven werd ze stiller en stiller. Ze wachtte vaak op toestemming om iets te doen of te zeggen. Alle spontaniteit, nieuwsgierigheid en daadkracht werden stil gelegd waardoor er een minderwaardig zelfbeeld werd gevormd.
Vaak zijn wij ons niet bewust van het effect van onze woorden. Reacties op een situatie kunnen onbedoeld verregaande gevolgen hebben.
Leren luisteren naar haar eigen stem, zonder oordeel, was de eerste stap. Haar eigen unieke geluid mag er zijn, hoe zacht en kwetsbaar het ook is. Laat het klinken wanneer de behoefte daar is en kies zelf voor stilte en afwachten wanneer je alleen maar wil luisteren.